salaam bar emaam mahdi

قرار بود خدام رضوی به منزل ما بیایند در آن روزها حالم منقلب
بود یک هفته تا روز موعود مانده بود نمی توانستم یک هفته صبر کنم
شب فرارسید نمازم را خواندم و به فرش انداز رفتم نا خودآگاه نگاهی
به آسمان انداختم از نور سبزی که به آرامی در حرکت بود فهمیدم
طاقت آقاجان از من کمتر است نزدیک بود قلبم از تپش بایستد
وقتی خدام آمدند می خواستم جریان را برایشان تعریف کنم
ولی وقت آنها برنامه ریزی شده بود
گمان مبر که بی تو می مانم ......